CHARITY CUP

Afgelopen zaterdag is op de velden van VV Sloterdijk de Charity Cup gespeeld. Aan het voetbaltoernooi deden zo'n 15 ideële organisaties mee, waaronder VluchtelingenWerk. Team VluchtelingenWerk (TV) bestond uit Metin, Saheed en Martijn van VluchtelingenWerk zelf. Ook ex-klega Arjen deed mee. Daarnaast was er een heel contingent Restoranjeklanten en deden er 5 mensen mee van het Intercultureel Theehuis, een project van de afdeling Utrecht van VluchtelingenWerk Midden Nederland. Een uitgebreid, divers en vooral heel sterk team kortom dat de meegereisde supporters fantastisch zou hebben kunnen entertainen, ware het niet dat die er niet waren. Werkelijk het hele Landelijk Bureau schitterde door afwezigheid... Ik neem aan dat zij thuis naar de Charity Cup hebben gekeken op AT5, met hun VluchtelingenWerkshirt aan op de bank, thuistapje er bij!

De poulewedstrijden gingen van een leien dak. 3 wedstrijden op rij werden gemakkelijk gewonnen door TV. De spelers van Restoranje waren voorin lekker op dreef en verantwoordelijk voor de hele doelpuntenproductie van de dag op een doelpunt van Metin na. In wedstrijd 3 werd duidelijk dat TV de verdediging enigszins verwaarloosde: een geitenkaas waar de tegenstander dikwijls doorheen kon lopen. Het was maar dat Paolo zijn doel als een pitbull verdedigde, anders was het heel anders gelopen.

TV wist zich al na 3 wedstrijden verzekerd van de kwartfinales. Wedstrijd 4 was aldus een formaliteit, en kon worden gebruikt om goed te oefenen op een solide verdediging. Oxfam Novib - in oerlelijke paarsgroene outfits - was echter zeldzaam goed op dreef en sneed keer op keer door de verdediging alsof ze er niet stond. Voordat het goed en wel tot de spelers doordrong klonk het laatste fluitsignaal en was er met 4-1 verloren. De spelers oogden na afloop erg vermoeid. Verwijten vlogen over het veld. Dit nog jonge team kon overduidelijk niet goed overweg met verliezen.

In de kwartfinale moest TV echt aan de bak tegen Angstgegner Greenpeace, gevreesd vanwege zijn uiterst fysieke speelstijl en slagschipachtige spelers. TV liep al snel tegen een achterstand aan, maar wist dat om te buigen tot een 2-1 voorsprong. Daarvan kon slechts kort worden genoten: de eerste tegenaanval mondde uit in een goal, niet veel later gevolgd door nog een schitterend doelpunt. TV stond 3-2 achter en had nog maar luttele seconden de tijd om een verlenging af te dwingen. De omroeper riep om: 'Scheidsrechters, opgelet, de wedstrijden zijn nu afgelopen!', maar de scheidsrechter had nog niet afgefloten. Het laatste wanhoopsoffensief leidde tot een doelpunt! Maar onrechtvaardigheid der onrechtvaardigheden: het doelpunt werd toch afgekeurd, omdat er niet in de reguliere speeltijd gescoord zou zijn. Protesteren bleek zinloos, het was voorbij: een droom aan diggelen. TV eindigde ergens tussen plaats 5 en 8. Hopelijk is de teleurstelling volgend jaar vergeten en kan het team dat absoluut potentie heeft in de herkansing.

Uiteindelijk versloegen de Artsen zonder enige Grenzen het Team Greenpeace in een zinderende finale. TV likte zijn wonden, fysiek zowel als geestelijk. De spierpijn moest toen nog komen.