GRENS

Je kent het wel: je zit op een niet bepaald druk terras. Je meent toch echt oogcontact te hebben gemaakt met de serveerster van dienst, zo te zien een HBO-studente van een opleiding die in mijn tijd nog niet bestond. Ze maakt geen enkele aanstalt om je te bedienen. Ze staat geleund in de deurpost mooi te wezen, praat met een collega, bekijkt de display van haar mobiel, bekijkt haar nagels, staart in het niets, of ze converseert op de een of andere manier met een bekende aan de overkant van de straat. Ergernis neemt toe. Je maakt - zonder gelijk te beginnen met zwaaien - in je beste lichaamstaal duidelijk dat de serverveerster best mag overgaan tot serveren. De serveerster verstaat jouw lichaamstaal niet, haar lichaamstaal zegt: negeer. Als je uiteindelijk je drankje krijgt aangereikt vanuit een hooghartige houding - 'hoe durft die loser in godsnaam bij mij te bestellen...' - weet je: dit is iemand van de Grenzeloze Generatie.

Van de week stond daarover een artikel in de krant. De Grenzeloze generatie bestaat uit twintigers en dertigers die zijn opgevoed zonder grenzen en met het idee dat ze he-le-maal geweldig zijn. 'Wat een mooie drol heb jij op de bank gemaakt!', 'Wat knap, zoals je de kanarie hebt ontleed!', 'Wat kun jij al goed voor je zelf opkomen, heel goed dat je die vervelende peuter met een knuppel hebt geslagen!' Zoals de beroemde filosoof Angelo Moore al zei: Give A Monkey A Brain And He'll Swear He's The Center Of The Universe. Op de werkvloer vormen zij een pijn in de bips van de oude garde. Nu ben ik zelf inmiddels ook bijna van de oude garde, dus ook ik zou er last van kunnen krijgen. Ik mag dan in sommige opzichten misschien enigszins grenzeloos zijn, maar niet in de opzichten die kenmerkend zijn voor de Grenzeloze Generatie. Eerder andersom zelfs.

Hoe herken je iemand van de Grenzeloze Generatie? Het gaat hier om ambitieuze types (man of vrouw) die recht op hun doel afgaan, zichzelf geweldig vinden en dat ook uitstralen, graag in het middelpunt van de belangstelling staan, snel verveeld en afgeleid zijn, slecht tegen kritiek kunnen, niet gericht zijn op het leveren van kwaliteit, die zich tot ongeloof van hun bazen niet houden aan de fundamentele regels van de bedrijfshiërarchie, ofwel omdat ze zichzelf zo geweldig vinden, ofwel omdat ze niet bekend zijn met grootheden als autoriteit en hiërarchie. Kortom: een tijdbom onder iedere organisatie!

Nog een kenmerk: deze Grenzeloze Generatiegenoten hebben geen idee van service, een dienstverlenende instelling vinden zij een prima karaktertrek voor Aziaten. Daarom is het ook zo'n ramp als je zo'n type aan de telefoon krijgt bij een helpdesk of - god verhoede - als zo iemand je moet bedienen op een terras. Maar als je het weer overkomt dan weet je nu dat ze er ook niets aan kunnen doen. Dat het komt omdat ze behoren tot de Grenzeloze Generatie. En ik verzeker je: dat te weten maakt de situatie een stuk dragelijker!