KINNEBAKKES

Het is inmiddels 25 jaar geleden dat de Muur viel. Bij Andere Tijden was een uitzending over de periode vlak daarvoor. Honderden en al snel duizenden Oost-Duitsers probeerden de jarige DDR (40 jaar!) te ontvluchten door over het hek te klimmen van de West-Duitse ambassade in Praag. De auto's die jenseits von het hek achterbleven werden al snel ontdaan van alles wat los en eerder nog vast zat.  

Dit was het begin van het einde. En een redelijk onbeheersbare situatie ook. West-Duitse hotemetoten gingen met Oost-Duitse hotemetoten in conclaaf. Veel van deze Ossies werden voor keiharde Duitse Marken vrijgekocht. Men betaalde aldus tienduizenden euro's voor een vluchteling. Wel een OSV: ons soort vluchteling. 
De vluchtelingensituatie is sindsdien veranderd. De laatste tijd is het helemaal goed raak. Vluchtelingen betalen mensenhandelaren miljoenen om naar Europa te komen. Europa betaalt miljoenen om vluchtelingen tegen te houden. Europa betaalt miljoenen aan zijn asielapparaat, want dat is nou eenmaal zo afgesproken. Vluchtelingen zijn steeds minder OSV.

Zoals Dimitri Verhulst het zo fijntjes formuleert in Problemski Hotel, de zeven psalmen van de Conventie van Genève: Gij zult op uw kinnebakkes blijven kloppen als gij honger hebt, Gij zult u niet bezondigen aan het willen verbeteren van uw leven, Gij zult niet zo dom zijn te peinzen dat gij de kogel kunt ontlopen waarop uw naam geschreven staat, Gij zult de waardeloosheid van uw bestaan niet toetsen aan de normen van het Westen, Gij zult het Oude Continent niet aantasten, Gij zult u gedragen conform de universele rechten van de bastaardhond, Gij zult effenaf niks.