Kanaries

De voetbaltempel van Barcelona, Camp Nou, schijnt in de catacomben een heuse kapel te hebben. Zo kunnen de waarachtig gelovigen onder de spelers zich optimaal prepareren voor de wedstrijd. Ik neem aan dat dit alleen geldt voor het eigen team. Want iedere voetbalkenner weet dat God, als hij van voetbal hield, voor Barcelona zou zijn. En bij een WK uiteraard voor de Goddelijke Kanaries.

Het blijft toch altijd een potsierlijk gezicht: voetballers en andere sporters die zich tot een hoger medium wenden voorafgaand aan een te leveren prestatie. Alsof Ons Lieve Heer niets beters te doen heeft dan zich onledig te houden met aardse zaken als voetbal en 100 meter sprint. Wat maakt het hem uit wie er wint?

Het valt die sporters eigenlijk nauwelijks kwalijk te nemen dat ze het doen. Psychologisch onderzoek heeft allang aangetoond dat het aanroepen van een God je prestaties verbetert. Of aan de hand van de Olympische medaillespiegel kan worden aangetoond welke God nu eigenlijk de beste is gaat misschien weer een stapje te ver.

Al die sporters voelen zich na het neerzetten van een goede prestatie ook weer verplicht om hun God te danken voor zijn bijdrage en steun. Dat vind ik helemaal irritant. Kan Afellay bijvoorbeeld niet eens uit de leader van Studio Sport worden geknipt met dat vingertje richting hemel na een gescoord doelpunt? En dan mag Messi vier keer scoren in een niet onbelangrijke wedstrijd, om na elk doelpunt een kruisje te slaan vind ik toch een zwaktebod. Alsof niet sec dat specifieke bundeltje genen (talent!) in combinatie met een zeer sterke gedrevenheid zo'n fantastische voetballer heeft opgeleverd. Ook, en een heel minuscuul stukje religieus zelfbedrog. Als een korreltje suiker in de slagroom op de taart.

Denken die sporters nou werkelijk dat God ze zal waarderen voor hun stukje gratis en uit zijn verband gerukte promotie? Kunnen de reli-sporters van deze wereld hun bondje met God niet gewoon in volstrekte anonimiteit betuigen? God kennende zou hij dat veel meer waarderen. En van sport houdt de goede man sowieso niet.

Als je het mij zou vragen - dat gebeurt inderdaad veel te weinig - zou ik er voor zijn om elke vorm van religie uit te bannen uit de sport. Ja, inderdaad, net als doping. Het is natuurlijk super-oneerlijk dat de ene sporter - vermeend - hulp van boven krijgt en de andere het helemaal op eigen kracht moet doen. Ach, waar hebben we het helemaal over: als God werkelijk de regie in handen had, zou sport niet eens bestaan.