woensdag 21 september 2011

TOERIST

Vorige week was ik nog op Cyprus, het ideale vakantie-eiland: zon, zee, palmbomen, hotels en hier en daar een bezienswaardigheid. De wankele economie van Cyprus drijft op toerisme, een beetje Mediterrane landbouw en gelegenheden ter doel hebbende het vermaak der op het eiland gestationeerde blauwhelmen. Een groot deel van het hotelwezen wordt bestierd door geïmporteerde mede-Europeanen, met name uit Bulgarije en Roemenië. Die zijn zeer gedienstig, kunnen prima een frappé of cocktail bereiden of je rugtas per kar naar je kamer vervoeren en zijn als zodanig ideaal om je verblijf op het hotel op een onopvallende manier te veraangenamen. Bovendien zijn zij bereid te werken voor lonen waar de gemiddelde Cyprioot zijn neus voor ophaalt, zo vertelde ons een Britse vliegenier. Bij een vijfsterrenhotel heb je een flinke roedel gedienstige types nodig, en reken maar dat die er zijn!

Op Cyprus is ook een gigantische vraag naar muzikanten in het liftmuziekgenre. Om de een of andere reden vindt men het bij dure hotels heel belangrijk dat er in de lounge en op het terras live-muziek klinkt, gespeeld door zeer Oostblokse klassieke pianistes of heel erg eighties verantwoorde duo's, bestaande uit toetsenist, zangeres en band (uit te spreken als band, en niet als bend). Er worden louter grote hits gespeeld, van Abba tot Queen, van Aha tot Eros Ramazotti, en nog veel meer moois.

Ik heb niet bepaald een goede indruk gekregen van het eiland, en ook geen slechte, of korter gezegd: ik heb geen indruk gekregen van het eiland want ik heb het hotelterrein nauwelijks verlaten. Ja, een keer. Toen ik in het stadje Paphos op zoek was naar drinkbaar water - want zoals bij een zichzelf respecterend Mediterraan land is het kraanwater er verdund met chloor - kwam ik terecht in een soort Mediterrane versie van het Damrak, Rembrandtplein en Leidseplein. Wat zielig voor die oorspronkelijke bewoners, denk je dan, dat hun stad zo verpest is door toerisme. Het is nog absoluut geen Chersonissos, maar wat ik mij altijd afvraag is het volgende:

Als je de gemiddelde toerist op de man (m/v) af vraagt wat hij/zij leuk/mooi/gezellig vindt, dan komt toch niemand op het idee om het Leidseplein te noemen, het Damrak, of het Rembrandtplein? En de gemiddelde toerist wil op Cyprus toch geen lelijke terrassen met heel veel lichtgevende reclameborden waar je hutjemutje op elkaar zit? Of ben ik wellicht naïef en is dat de grote wens van de gemiddelde bewoner dezer aardkloot? In dat geval is het treurig gesteld met de mensheid.

Massatoerisme leidt tot rampen maar vooral tot een eenheidsworst met hier en daar wat flauwe verflenste folkloristische kruiderijen er in. En ik wil niet zeggen dat het vroeger beter was, lees het Veerse Gat er maar op naar. Van Jaap Fischer dus!

Cyprus recreatieland
Het kleinste dorp, de grootste stad
Zij hebben allemaal wel wat
Een kanovijver, echoput
Een oude man, een oude hut
En aan het strand verdomd veel zand
Cyprus recreatieland

Cyprus recreatieland
Een toren met een restaurant
Een walle- en een waterkant
Een havenkroeg, 1 havenmeid
En veel antiek uit d'oude tijd
Het meterslange wandelpad
En tot besluit het Middellandse - hee wat is dat?
Waar is het Middellandse Wad?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten