IJSVOGEL

Een jaar geleden werd ik op een ochtend wakker met een nieuw woord in mijn hoofd: bestiekemen. Ik weet niet meer waar ik over gedroomd heb, maar dat woord heb ik onthouden. Ik vermoed dat de droom over vogels ging. Vogels die ik dus aan het bestiekemen was. Met een verrekijker, verdekt opgesteld achter het riet. Het is ook niet zo gek dat ik dat gedroomd heb, want ik doe best vaak aan het bestiekemen van vogels. Alleen noemde ik dat nog niet zo. Tegenwoordig wel. En wat mij betreft mag dat woord best algemeen ingeburgerd raken. Het dekt de lading heel goed, al zeg ik het zelf. En het is natuurlijk op veel meer situaties van toepassing dan op het quasi-onopvallend bekoekeloeren van vogels. Hoewel ik niet voor gebruik ben in constructies als 'bestiekemingscamera' voor bijvoorbeeld een bewakingscamera in een parkeergarage.

In de late lente en gehele zomer maak ik 's avonds geregeld een rondje om fort de Klop. Er nestelt al jaren een paartje ijsvogels. IJsvogels kijken is stukken leuker dan tv kijken. Met hun metallic blauwe veren, een fonkelend roodbruine borst, een goed gekozen grootte en vorm, een vriendelijk voorkomen en leuk gedrag zijn ze het bestiekemen meer dan waard. Het fort ligt een paarhonderd meter bij mijn flat vandaan. 's Avonds schijnt de zon op de westkant van het fort. Daardoor zijn de ijsvogels bijzonder goed uitgelicht. Bovendien is er en rietkraag waarachter je je verdekt kunt opstellen. Ideale onstandigheden dus!

Wat het echt tot een sport maakt is dat ijsvogels niet alleen knap schuw zijn, maar ook heel goed door lijken te hebben dat je ze aan het bestiekemen bent. Als je komt aanlopen langs het water rond het fort, klinkt er een alarmroep (iep iep iep!) en zie je een blauwe schicht vlak langs de waterrand wegvliegen. Meestal de hoek om, dus uit het zicht. IJsvogels bestiekemen vereist een lange adem. Je moet wachten tot ze het idee hebben dat het veilig is om zich weer naar hun favoriete visplaats te begeven, waartegenover je je natuurlijk met verrekijker in de aanslag hebt genesteld. Alhoewel nestelen in dit verband wel veel eer is.

Meestal wacht je niet lang genoeg en heb je de ijsvogel dus maar één keer gezien: als wegschietende flits. Als je dan weg loopt geven ze vaak nog een hele pesterige toegift. Als je naar de ijsvogel zijn zin ver genoeg bent verwijderd, zie je ze uit een ooghoek voorbij schieten in aan jou tegengestelde richtin, waarbij een triomfantelijk iep iep iep klinkt. Ze gaan dan meestal precies op de plek zitten waar je luttele tellen geleden met je verekijker in de aanslag stond te wachten op De Terugkeer.

Voor alleen het hiervoor beschrevene zou ik natuurlijk niet zo vaak die ijsvogels (het is een paartje) gaan bestiekemen. Af en toe heb je dikke mazzel, en daar kan je dan weer tijden op vooruit. Zo kwamen vorig jaar in de boom waarnaast ik verdekt stond opgesteld 4 net uitgevlogen puberijsvogels zitten, gevieren wiebelend en kwebbelend op een tak. Op 2 meter afstand! En dan had ik al een kwartier lang 2 ijsvogels tegenover me - pa en ma gok ik zo - in de kijker. Hoogtepunten uit het bestaan van een bestiekemer.

Ten bewijze van het bestaan van de ijsvogels bij fort de Klop heb ik nu foto's, gemaakt door een vriend die er genoegen in schept om hele dure lenzen te kopen voor zijn fotocamera. Nu maar hopen dat het er niet al te druk gaat worden met mede-bestiekemers.