LOEDER

Vorige week bracht het CBS cijfers naar buiten over tuinen. De strekking: de volkstuin is een bedreigde soort. In de afgelopen tien jaar is maar liefs 200 hectare volkstuin verdwenen. Meestal voor de o zo belangrijke stadsuitbreiding. Arme tuinen! En dat terwijl ze slechts 0,12% van het Nederlandsche oppervlak innemen, aldus CBS. Het aantal bezoekjes aan de volkstuin is ook enorm afgenomen. In tien jaar tijd van 4,1 naar 1,9 miljoen bezoekjes in 2006. Maar daar zitten mijn bezoekjes dus nog niet bij!

Als ik naar mijn directe omgeving kijk gaat het juist hartstikke goed met de volkstuin. Al mijn collega's hebben er een, staan op een lijst om er een te krijgen of willen er een. Daar zal het dus niet aan liggen.

De tuinen waren goed in het nieuws afgelopen tijd, want er verscheen nog een ander rapport. Een half jaar geleden had het mij volkomen koud gelaten. Maar als je zelf een tuin hebt is het een boeiend schrijven: De Handleiding aanpak verloederde Tuinen. Ik heb van mijn eigen loeder van een tuin een bloemenzee, groente-explosie en superterras gemaakt. Maar inderdaad, ook bij mij op tuinderij Oud-Zuilen zijn er tuinen die in staat van verloedering verkeren. En hoe pak je dat dan aan?

Om de tuinbaas terwille te zijn heb ik het rapport doorgeplozen. Hier de belangrijkste en opvallendste conclusies. Inderdaad: 'Verloederde tuinen zijn de bewoners vaak een doorn in het oog. Want in een buurt met verzorgde tuinen voelen de bewoners zich vaak ook prettiger. En dat draagt bij aan een betere leefomgeving, die hoog op de maatschappelijke en politieke agenda staat'. Ja, ontloedering der tuinen, voor een betere leefomgeving!

Maar hoe pak je dat nu aan? Je kunt kiezen uit een softe en een harde aanpak. Van de softe aanpak worden een paar voorbeelden gegeven. Elkaar aanspreken als echt officieel voorbeeldproject, een project lentekriebels (brrr...) en een ouderwetse tuinwedstrijd. Bij dat laatste gaan mijn gedachten direct terug naar mijn vrolijk weekblad, de Donald Duck!

Mijn voorkeur gaat uit naar de harde aanpak, die van de juridische middelen. Altijd fijn als je kunt terugvallen op een stukje wetgeving. Artikel 7:217 bijvoorbeeld: besluit Kleine herstellingen. 'Het onderhoud aan tuinen, erven en opritten en erfafscheidingen zodanig dat deze onroerende aanhorigheden een verzorgde indruk maken, waaronder in elk geval het regelmatig maaien van het gras, het egaliseren van de tuin en het opbrengen van teelaarde, het regelmatig verwijderen van onkruid in de tuin en tussen tegels van opritten, toegangspaden en terrassen, het vervangen van gebroken tegels, het vervangen van beplanting die is doodgegaan'. Nou, ga d'r maar aan staan!

Of mijn tuinbaas deze wetten kent weet ik niet. Wel heeft hij zelf een paar eigen regeltjes in het leven geroepen. Geen bomen en struiken hoger dan anderhalve meter, geen compostbak aan de weg, dit om voorbijkomende recreanten die aanblik te besparen, geen wietplanten, geen barbecue, niet blijven slapen in de tuinhuisjes, geen vuur, geen lawaai, geen levende have... Regels op regels op regels... Voor tuinderij Oud-Zuilen kan ik mij dat prima voorstellen. Het is een tuinderij met adellijke allure: Baron van Tuyl van Serooskerken himself is de rechtmatige eigenaar.