VluchtelingenWerk vijfde op Charity Cup

Het Team VluchtelingenWerk (TV) is bij de Charity Cup op een niet onverdienstelijke gedeelde vijfde plaats geëindigd. Het team bestond uit VluchtelingenWerkers Metin, Leo en Martijn, ex Arjen, ons bekende schoonmaakopperhoofd Achmed en twee huurlingen, Gauke en Jerry. Zeven man: weinig ruimte voor wissels dus. Het zou een uitputtingsslag worden.

Op de kunstgrasvelden van AVV Slotervaart werd even na tienen de eerste wedstrijd gespeeld tegen SOMO, blijkbaar ook een ideële organisatie, alhoewel schrijver dezes andere associaties heeft bij die naam. Alsof TV al jaren samenspeelde wisten de spelers elkaar te vinden. Dit knappe positiespel leverde de nodige kansen op. De wedstrijd werd dan ook makkelijk gewonnen. Dat gaf hoop!

Zwijnerij en Angstgegner
TV vond in de tweede wedstrijd in Oxfam Novib een geduchte tegenstander. TV zwijnde tegen de uiteindelijke finalist naar een 3-3 gelijkspel. In de daaropvolgende wedstrijd stond Angstgegner Greenpeace op het programma. De grootste houthakkers waren gelukkig thuis gelaten, dus stapte TV zonder punten maar met alle ledematen intact van het veld.

Kwartfinale bereikt!
De laatste poulewedstrijd was tegen Lokamondial. TV begon duidelijk last te krijgen van wat kleine pijntjes en vermoeidheid. Toch werd de wedstrijd gewonnen (althans, wat was de uitslag ook weer?), waarmee TV zich plaatste voor de kwartfinale. Van de tribunes klonken oerend hard de vuvuzuela's, bespeeld door de massaal aanwezige fans vanuit het Landelijk Bureau.

Toch inkakken...

De kwartfinale tegen Fairfood begon goed. Binnen de minuut stond TV voor met 2-0. Een gevaarlijke stand, zo vroeg in de wedstrijd. TV had moeite de scherpte er in te houden. Dat viel ook Jerry op, die over het veld riep dat we niet moesten inkakken. Het is nog steeds onduidelijk of deze boodschap verkeerd is begrepen ('Nu inkakken!'), maar TV was vanaf dat moment niet meer vooruit te branden, en ook niet achteruit, wat niet hielp in de verdediging. Jerry had bovendien last van wat voetballers noemen het 'slowmotion-syndroom'. TV werd genadeloos afgestraft, de ene na de andere bal ging onder, naast of door keeper Martijn heen. Eindstand: 5-2. Gauke na afloop: 'Het veld werd te groot doordat we de ruimte niet benutten. Er werd slecht gelopen. Dan maak je het jezelf wel heel moeilijk.' Een analyse waar geen speld tussen te krijgen is. Metin had duidelijk moeite met de volgens hem toch onnodige nederlaag.

Weer die Artsen!
Er restte niets dan vanaf de hoofdtribune in de schaduw te kijken naar halve en hele finales en het verdriet van de uitschakeling te lijf te gaan met troostvoer en troostdrinken. Arjen mocht met de sokken op half zeven en een biertje in de hand de kwartfinale fluiten. Waar voor TV toch een stukje waardering en vertrouwen uit sprak.

In de finale speelden Oxfam Novib en Artsen zonder Grenzen een zinderende pot voetbal. Alsof de bloedhitte op hen geen enkele invloed had werd er frivool over het veld gedraafd. De oude vossen van AZG speelden weer hun uiterst bekeken spelletje. Verdiend of niet, de Artsen wonnen weer. Voor de vijfde keer sleepten ze de hoofdprijs in de wacht.

Volgend jaar is Oxfam de organisator. Ook VluchtelingenWerk is dan weer graag van de partij. Hopelijk me een nog uitgebreider team dan dit jaar. Want met een groter team en meer gelegenheid om te wisselen was het vrijwel zeker geweest dat TV eenvoudig de weg naar de finale had gevonden. De thuisblijvers worden dan ook bedankt.