Ik heb me hier nog weinig verveeld. De gevangenisbibliotheek stelt niet veel voor, dus daar moet je het niet van hebben. Sterker nog: ik heb een rechtszaak aangespannen tegen het niveau en de omvang van de collectie. Dat zijn dingen waar je de dag prima mee doorkomt. Ook die psychologe die in de krant schreef dat ik Asperger heb, heb ik wel een toontje lager laten zingen. Prachtige rechtszaak!
Ik heb nog even overwogen om een zaak aan te spannen tegen de schrijver van Schieten op Volkert van der G., omdat ze daarin zeggen dat ik echt heel beroerd voetbal. Maar dat had geen stand gehouden voor de rechter. Ik voetbal namelijk echt best slecht. In mijn WK-gevangenispoule laat ik trouwens Noord-Korea winnen.
Spijt van mijn daad heb ik nooit gehad. Fortuyn wás een gevaar voor de samenleving doordat hij moedwillig polariseerde. Hij móest gestopt worden. Ik heb geen moment getwijfeld dat ik het goede deed. Althans, tot voor kort.
Woensdag heb ik de hele avond naar de uitslagen van de verkiezingen gekeken. Het was schokkend. Alles waar ik nu voor in de bak zit, alles waar ik het Nederlandse volk voor heb behoed, komt nu als een boomerang terug in de persoon van Wilders. Fortuyn een polarisator? Dat was kinderspel vergeleken bij Wilders! Ik heb de weken voor de verkiezingen veel wakker gelegen. De peilingen waren al tijden onheilspellend. De vraag die me wakker hield: Heb ik te vroeg gepiekt? Of was Wilders er nooit geweest als ik Fortuyn niet had vermoord?
Het ergste is nog wel dat mijn aangevraagde proefverlof, het weekend voor de verkiezingen, niet is gehonoreerd. Het was een hel van een baan geweest, maar linksom of rechtsom, ik had die Wilders voor zijn sodemieter geschoten! Dat wordt helaas een paar jaar stevig doorbijten voor het Nederlandse volk. Maar 6 mei 2014 kom ik vrij!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten