De dichters van Bethune

Op 28 december fietste ik naar de Molenpolder. Die ligt altijd bijzonder snel dicht als het een tijdje vriest, dus het was heel wel mogelijk dat er door ware durfals al werd geschaatst. Het zag er prachtig uit: de lange stroken ijs, omzoomd door smallere met riet en elzen begroeide stroken. Deze legakkers, overblijfselen uit de turfwinning, zorgen er voor dat de wind minder vat heeft op het water waardoor er makkelijk ijs aan kan groeien. Er waren al meer fietsers die bekeken of het al mogelijk was te schaatsen. We waren helaas te vroeg, zelfs de allergrootste waaghalzen durfden het niet aan.

Dus fietste ik door richting Bethunepolder. Direct van de grote weg zag ik een grote zilverreiger die, toen ik naderbij kwam, met een trage vleugelslag het luchtruim koos. Wat een majesteitelijk vogels zijn dat, alhoewel ik dit te veel eer vind voor onze majesteit! Nergens ter wereld is er een polder waar zo veel kwelwater naar boven komt: 1000 liter Bar le Duc spuit er per seconde de grond uit. Een groot deel van de Amsterdammers drinkt er van. Was dat niet het geval, dan was de polder allang aan het water teruggegeven, net als met de omliggende polders (nu veenplassen) is gebeurd. De Bethunepolder is de laagste plek en al het omliggende water uit omliggende polders en plassen heeft de natuurljke neiging om daar naartoe te stromen. Dat schijnt niet handig te zijn. Als je het waterpeil verhoogt, dan is dat niet meer het geval, maar dat heeft natuurlijk weer andere gevolgen.

In de berm stonden verschillende protestborden waarop de bewoners uiting gaven aan hun ongenoegen over plannen om de polder onder water te zetten. Ik kan me voorstellen dat de bewoners daar niet blij mee zijn. Ik ben er ook op tegen, niet zo zeer om die arme boeren die daar hun weilanden hebben, maar meer vanwege die typische weidevogels die daar niet van houden: grutto's, scholeksters, snippen (vandaag nog 1 gezien), tureluurs, een verdwaalde lepelaar.

Dat de bewoners van de Bethunepolder zich druk maken, daar kan ik inkomen. Maar waarom ze dat met zulke potsierlijke teksten moeten uiten... Een greep:

Hoppe hoppe hoppen
straks kun je hier in de polder soppen

Met het waterpeil omhoog
houden wij onze voeten niet droog

Houd dit landschap in stand
met koeien op het land

Polder onder water
bewoners met de kater

wij leveren helder water af
de peilverhoging is onze straf

In schimmige besluiten zien wij geen heil
maar wel in handhaven huidig polderpeil

En het erge is: ik heb deze rijmpjes niet zelf bedacht, dat hebben de Bethuners echt zelf gedaan. Ik spreek hierbij de hoop uit dat binnenkort alle Sinterklaasgedichten van alle Bethuners on line worden gezet, dit ter lering ende vermaeck. Ik wens ze verder veel succes bij hun actie.