Uit een recent onderzoek van de Universiteit van Pittsburgh blijkt dat tieners die veel naar muziek met ranzige teksten luisteren op jongere leeftijd aan seks doen. Het gaat dan om teksten waarin seks als een fysieke bezigheid wordt gezien in plaats van een liefdesdaad en waarbij 'machtsverhoudingen in het spel zijn'. Wat blijkt: jongeren raken 2 x zo vaak hun maagdelijkheid voor hun achttiende kwijt als ze minstens 17 uur per week naar deze vunzige muziek luisteren. Oei oei oei! Het is toch wat!Die wetenschappers zullen een hoop lol hebben gehad bij het uitvoeren van het onderzoek. Jongeren vragen naar hun ervaringen met seks en naar de muziek waarnaar ze luisteren, welke wetenschapper wil dat nou niet? En dan mag je ook nog alle vunzige teksten van alle mogelijke vunzige liedjes gaan verzamelen en analyseren. Die high school kids zullen het ook best vermakelijk vinden dat zo'n mallotige sociale wetenschapper met zo'n raar geformuleerde vragenlijst langskomt.
Ik heb het onderzoek verder niet gelezen, maar kan zo vanaf deze kant van de oceaan al zien dat het allemaal onzin is. Afgezien van het feit dat jongeren - net als mensen in het algemeen - liegen over hun seksuele activiteiten, is een probleem dat specifieke groepen jongeren met specifieke kenmerken naar specifieke soorten muziek luisteren. En dat geldt zeker voor de muzieksoort die bol staat van vunzigheid en ranzigheid: hiphop. Dit veroorzaakt een ongekende bias. En allerbovendienst: het onderzoek levert zulke ontzettend vreselijk gewenste uitkomsten op dat het door Tipper Gore opgerichte Parents Music Resource Center (PMRC, van de 'parental advisories') en de hele Amerikaanse christenheid in het algemeen hier wel achter moeten zitten.
Ik stel voor dat het onderzoek overgedaan wordt. Er moet minimaal een laboratoriumsituatie gecreëerd worden. In het ene laboratorium wordt dan een representatieve groep maagdelijke jongeren gezet die elke dag alleen maar muziek met vunzige teksten te horen krijgen, in het andere luistert een eveneens representatieve groep maagden louter naar muzikale fruitmanden. Weet je wat? Om het onderzoek zelfbedruipend te maken, nemen we als laboratorium een huis met in elke kamer een camera en dan kunnen we op internet zelf volgen hoe de verderfelijk teksten doorwerken op de hormoonhuishouding van onze pubers. Als dan alle bewoners op hun achttiende aan een leugendetector hebben verklaard of ze nog maagd zijn of niet, dan is het bewijs over de invloed van vunzige teksten eindelijk geleverd. In naam van de wetenschap: het moet er maar van komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten