Gisteren vond ik bij Record Mania Duck Rock van Malcolm McLaren. Ik ben er al jaren naar op zoek geweest dus dat was bingo toen ik de schreeuwend lelijke hoes zag! Ik had de plaat vroeger op cassette. En niet eens in zijn geheel merkte ik toen ik de plaat opzette.Malcolm McLaren is inderdaad die rare vogel van de de Sex Pistols, de manager die inzag dat er aan dat losgeslagen zootje geld te verdienen viel. Met deze plaat was zijn tijd ver vooruit. Op Duck Rock uit 1983 laat hij als een van de eersten scratches horen. En omdat dat zo nieuw is hoort daar een uitleg bij: "The performance by the Supreme Team may require some explaining but suffice to say, they are dj's from New York City, who have developed a technique using record players like instruments, replacing the power chord of the guitar by the needle of a gramophone, moving it manually backwards and forwards across the surface of a record. We call it 'scratching'." Ja, bedankt voor de uitleg! De hoes is ontworpen door een graffiti artist en voor het inlegvel is overduidelijk Keith Haring lekker bezig geweest.
McLaren bengt op Duck Rock nog veel meer bijzonders: Cubaanse drums en ritmes, Zuid-Afrikaanse chants, een liedje over de nieuwe touwtjespringrage in New York: Double Dutch, dansen met een springtouw, een liedje over een 150 jaar verboden redneckdans. De hele elpee is gegoten in de vorm van een radiouitzending, waarin al die uiteenlopende ideeën elkaar vreemd genoeg tamelijk logisch opvolgen.
Het blijft een te gekke plaat. Een die er nog steeds toe doet, alhoewel de scratches en de pogingen tot rap door McLaren niet eens old school zijn, maar eerder kindergarten. Maar dat maakt niet uit: iemand die zo veel ideeën op één plaat zet is gewoon briljant.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten