SKELET

In de Trouw van dit weekend stond een artikel over literatuur die specifiek is aangepast aan laaggeletterden. Verhalen worden ontdaan van stijlfiguren, flashbacks, niet terzake doende beschrijvingen, alle ballast die niet direct relevant is voor het verhaal. Zinnen worden ingekort tot maximaal 10 woorden. Alleen het skelet blijft over, zodat de laaggeletterde niet afgeleid wordt door de vorm en bijzaken.

Ik vertelde dit vriendin en die vond het maar onzin, het initiatief van een uitgeverijtje om werken van bekende schrijvers te bewerken tot de essentie - het elementaire verhaal- overblijft. 'Waarom kunnen die mensen geen kinderboeken lezen?' vroeg vriendin zich af. Ja, daar valt ook wel wat voor te zeggen, maar ook daar is niet bepaald sprake van een uitgekleed verhaal, een skelet. Bij het artikel stond een alinea uit een boek van Brusselmans: een keer het origineel, een keer het omgewerkte verhaal. Met dat voorbeeld in mijn achterhoofd zal ik nu mijn column van 2 weken gelee omwerken. Als proef op de som. Opdat ook bijna-analfabeten kunnen genieten van dit prachtige verhaal, waar hopelijk nog iets van overblijft. Oordeel zelf!

TAND VAN EEN DINOSAURUS
Het is deze week boekenweek. Dit keer gaat het over boeken die over dieren gaan. In de krant stonden hier veel verhalen over.

Een verhaal ging over dieren in oorlogstijd. Tijdens de Eerste Wereldoorlog zijn heel veel vuurvliegjes omgekomen. Die werden fijngewreven tussen twee handen. Dan gaven ze licht en kon je lezen.

Mensen reageren vaak hevig als het over dieren gaat. Bijvoorbeeld over goudvissen in kleine kommen. Of over een olifant in een dierentuin die is gevallen. Hij is ernstig gewond. Hij moet worden doodgemaakt. De andere olifanten zijn verdrietig.

Mensen worden heel fel als het om dieren gaat. Er gaat een hond dood in een oorlog. De mensen zijn boos. Er gaat een soldaat dood in de oorlog. De mensen zijn ook boos. Maar niet zo boos als bij de hond.

Het leukste boek over dieren vind ik de Eigener dierenencyclopedie. Het is een heel dik boek. Met veel plaatjes van dieren. En bijvoorbeeld wat ze eten. Of waar ze leven. Ik kreeg het toen ik 10 jaar was. Er stonden moeilijke dingen in.

Toch heb ik alles gelezen. Ik vond die moeilijke woorden en zinnen leuk. Soms begreep ik het niet. Dan verzon ik zelf wat het betekende. Een ander boek ging over dinosaurussen. Dat begreep ik ook niet. Ik dacht dat tanden van een dinosaurus van papier waren.